Grafika. Białe tło, na nim niebieski, duży napis: TRANSFORMATION, poniżej zaś mniejszy, niebieski: How do we change theatre schools? oraz różowy: Jak zmieniamy szkoły teatralne?. Obok dwie strzałki skręcające w lewo, jedna w gradiencie różu, druga w gradiencie niebieskiego.

Streaming

STREAMING – weź udział w konferencji on-line

„W jednym czasie wszędzie powstały różne ciała – obiekty przemocy rasistowskiej, seksualnej oraz tej ze względu na orientację płciową: ruchy kobiece, trans, lesbijskie, interseksualne, antyrasistowskie i działające na rzecz praw ludzi o różnych sprawnościach poznawczych i funkcjonalnych…” – w ten sposób Paul B. Preciado pisał o wzbierającej gwałtownie od kilku lat fali oporu wobec opresji zakodowanej w niewidzialnych regułach instytucji świata liberalnej demokracji. 

Opór wobec nierówności i przemocy, połączony z żądaniem zmian w instytucjach społecznych jest w świecie kultury odczuwany ze szczególną siłą. Dotyczy to również teatru i szkół teatralnych. W wielu europejskich krajach, jak Polska, Czech czy Grecja, to właśnie w szkołach teatralnych w ostatnich latach wyartykułowano najsilniej brzmiące postulaty zmiany, ujawniając znormalizowaną przemoc o charakterze strukturalnym i inicjując instytucjonalną transformację całego systemu, zarówno szkół, jak i teatru. Ruchy #MeToo i Black Lives Matter, a także inne ruchy na rzecz sprawiedliwości społecznej wobec marginalizowanych grup, wpływają na zmiany w szkolnictwie teatralnym w całej Europie, przyczyniając się do wypracowania procedur bezpieczeństwa, przekształcając programy nauczania, wpływając na zmianę w strukturach zatrudnienia i mechanizmach naboru.  

Różna jest skala i tempo tych przekształceń, w zależności od kraju i kręgu kulturowego odmienne są też priorytety transformacji. Proces zmian jest różnie oceniany. Nie brakuje głosów zarówno krytykujących jego powierzchowność i pozorność, jak i wskazujących na zbytnią radykalność postulatów i zagrożenia, jakie ze sobą niosą. Rozpoznaniom różnych form becklashu towarzyszą wskazania na wzmacniające się zjawiska victimhood culture and cancel cultur. Debata toczy się wszędzie, a jej pogłębiony i różnorodny charakter jest w interesie nas wszystkich. 

Przez trzy dni w Warszawie będziemy dyskutować o tym, jak możemy zmieniać szkoły teatralne. Jak tworzyć narzędzia wspierające bezpieczeństwo, różnorodność i dostępność w naszych instytucjach? Jak ujawniać i rozbrajać przestrzenie dyskryminacji? Jak stawiać opór prekarności i mechanizmom (auto)eksploatacji? Jak kłirować i kripować szkoły teatralne? Jak tworzyć sieci wsparcia i wspólnie budować instytucje afirmujące życie? 

 

PROGRAM KONFERENCJI 👉 http://transformacja.at.edu.pl/program-konferencji/